Chris van der Westhuizen

Skielik was dit nag.
My oë in donkerte,
swart vetkruit gedoop.
O heng, is daar hoop?

So skeitbang, al voel-voel
deur die huis geskarrel.
Opsoek na die eintste...
Na lig, maar ek dwarrel.

Tone gestamp en knee,
o wee...
Opsoek na die einste ding
wat lig op die onderwerp bring.

Kerslig!
Sommer gou aangesteek.
Man, hoe desperaat was ek
om lig teen donkerte te meet.

Die spook teen die muur
was deur Duisternis gehuur.
Was ek nou lekker bang
vir my jas wat daar hang.

Hoe lekker voel ek nou
en skielik weer veilig.
Al is dit net 'n enkele
kers wat als verlig.

                              Chris M. v/d Westhuizen '2002